همشهری آنلاین -یکتا فراهانی: جلب اعتماد در روابط صمیمانه، موضوع بسیار مهمی است که به روز زمان و با توجه به روحیات و رویکردهای دو طرف ایجاد می‌شود.
برای نشستن از چنین فضایی، رازداری موضوع مهمی است؛ اگر به اندازه‌ها باشیم، در مقابل اعتماد کنیم که نگران باشیم در میان گذاشتن حرف‌هایمان با اونا نباشیم. اما چه عوامل و شرایطی می‌توانند بر اعتماد و اطمینان در رابطه با تأثیرگذار باشند؟
نیاز به همدلی
محمدمهدی لبیبی، جامعه‌شناس واستاددانشگاه در مورد اینکه چرا ما داریم کسی را می‌توان که ممکن است اسرار خود را با او در میان بگذارد: «آدم‌های موضوع یا مسائل مهمی در زندگی دارند که نمی‌خواهند دیگران از آن آشکار باشند؛ معمولا آن رافقط با فردی که به او اعتماد دارند یا یک دوست صحبت می‌کنند.
بنابراین افرادی که رازهای خود را با کسی در میان می‌گذارند به نوعی احساس همدلی می‌کنند. این افراد به آن نیاز دارند و می‌خواهند از آن استفاده کنند.»
در گذشته افراد خانواده به خانواده اعتماد می‌کردند و مشکلات خود را با آنها در می‌گذاشتند. در حالی که در دنیای مدرن امروز، مشکلات خود را با دوستانشان می‌سازند. بنابراین صمیمی‌ترین افراد زندگی ما می‌توانیم دوستان ما باشیم. نه اعضای خانواده.
جلب‌اعتماد و ایجاد صمیمیت
به گفته لبیبی، درحال‌حاضر تجربیات و شرایط مختلف باعث انتخاب افراد در میان گذاشتن اسرارشان با همدیگر می‌شود. اما جلب‌اعتماد و رازداری هم موضوعات مهم در روابط هستند که می‌توانند باعث ارتقای کیفیت روابط شوند.
بنا بر تئوری معروف «مثلث استرنبرگ» سه ویژگی درروابط می‌تواند باعث ایجاد صمیمیت شود. اضافه و وفاداری یکی از موضوعات بسیار مهم یک رابطه خوب است.
ضلع دیگر این مثلث، صمیمت، علاقه و همدردی است. یعنی اگر در رابطه‌ای دوست داشتن، اعتماد نشود و راز ورمز را هم انجام دهد نمی‌شود. در واقع دوست داشتن و وفاداری به نوعی با همدیگر همپوشانی دارند و ترکیب را تکمیل می کنند. ضلع آشتیاق هم درروابط نزدیک ازدواج اصل بسیار مهمی است.
بیان اسرار
لبیبی می‌گوید معمولاً مردان را به بیان اسرار خود و آنچه در درونشان می‌گذرد، می‌گویند، و گاهی حتی اسرارشان را با نزدیک‌ترین افراد و دوستانشان هم در میان نمی‌گذارند.
اسرار و رازها می‌توانند موضوعاتی ناراحت‌کننده یا حتی خوشایند باشند. اما پنهان کردن آنها در روابط صمیمانه به خصوص بین همسران باعث اختلاف و گله شکایت آنها از همدیگر می‌شود. چون فکر می‌کنند طرف مقابل آنها را محرم اسرار خود ندانسته است.
معمولا زنان نسبت به مردان بیشتر مشکلات خود را با اعتمادی در میان می گذارند. همچنین با صحبت کردن تا حدودی اضطراب و استرس شان هم کاهش می‌یابد. بنابراین به بیان اسرار برای همه افراد به یک اندازه نیست. در حالی که تجربیات افراد در گذشته هم می‌توان در این روش درمانی باشد. طبیعی است وقتی در گذشته راز آنها برملا شده باشد. چگونه آنها به بیان اسرارشان کمتر خواهد شد.
چگونه محرم خوبی برای اسرار دیگران باشیم؟
به گفته این جامعه‌شناس، موضوع مهم در بیان اسرار آن است که هدف فرد از بیان آن مشخص باشد. برملا شدن رازهای ناخواسته معمولا مشکلات زیادی را دنبال خواهند کرد. تا جایی که می‌تواند باعث شود از هم پاشیده شدن روابط صمیمی و زندگی مشترک افراد شود.
لبیبی می‌گوید میزان موفقیت افراد برای بیان اسرارشان با یکدیگر به نوع موضوع، اراده شخص و همچنین در مقابل آنها قرار دارد. که تا چه حد کافی و کمتر شنودهای خوبی باشند. همچنین به اندازه معتمد هستند که دیگران را به آنها مطمئن کنند. برای رسیدن به چنین موقعیتی به جای شما و قضاوت کردن آنها باید آنها را بفهمند تا در میان گذاشتن مشکلات احساس ناتوانی داشته باشند.
واقعاً واقعاً هم بیان راز فقط جنبه روانی دارد و درخواست کمکی از دیگران ندارد. این موضوع هم با توجه به شخصیت و خواسته افراد با همدیگر متفاوت است.
افراد معتمد و رازدار
به عقیده لبیبی، تیپ‌های شخصیت‌های مختلف در نگهداری از اسرار دیگران نقش مهمی دارند. به طور کلی افراد خیلی خوب متوجه منظور راز نمی‌شوند و فکر می‌کنند به راحتی می‌توانند و اجازه می‌دهند دیگران را برای دوستان نزدیک خود بازگو کنند.
در صورتی که به افراد می‌توان کاملاً اعتماد کرد که حاضر نمی‌شوند به راحتی راز ما را باز گو کنند. به این ترتیب، شناخت تیپ و خصوصیات افراد بسیار مهم است که می‌توان در تشخیص اینکه با چه کسانی راز خود را در میان می‌توانیم کمک کنیم.
این جامعه‌شناس می‌گوید موضوع مهم دیگری در این خصوص آن است که اگر به هر دلیلی تصمیم گرفتیم راز خود را با دیگران در میان بگذاریم درصدی هم برای برملا اسرارمان در نظر بگیریم. چون هیچ تضمینی برای کیفیت روابط و تصمیم گیری افراد در آینده برای فاش نشدن راز ما وجود ندارد.